Ektos metrou ft. Sumo Beats Lyrics

Πές μου τι γύρευες εχθές στις Τζιτζιφιές

Έχεις να πας να δείς τη μάνα σου σπίτι απο προχθές

Εδώ όλους τους Χριστούς ξανασταυρώνουν άλλη μια

Και φτιάχνει τέρατα για να'χει να σκοτώνει η κοινωνία

Έχουνε βλέψεις για ζακέτες Beckenbauer

Ένα TMAX,Arnette γυαλί στη μέση ένα SIG Sauer

Δεν είδαν όμορφες πλευρές της ζωής

Ξέρουν πως είναι να μην είσαι στο σπίτι σου ασφαλής

Πιο ζωντανός και πιο ακμαίος απο ποτέ

Φτύνω εκείνα τα μοναχικά τα κόκκινα κουπλέ

Μ'ένα τρόλευ οι διαδρομές , που οι ρίμες φεύγανε ριπές

Του τελευταίου δρομολογίου οι πίσω-πίσω εραστές

Είμαστε εκείνοι οι χαμένοι που παίξαν ρέστα

Την ήττα την γιορτάζαμε λες και ήτανε φιέστα

Και μες στα χρόνια προσπαθούσαν να μας κάνουν πιόνια

Και εμείς σφυρήλατα πιστόνια εδώ βαράμε ακόμα

Ναι ναι-τα παιδιά που παίξαν ρέστα

Διαμάντια που απο κάρβουνο σμιλεύτηκαν στη πρέσα

Πώς γονατίζουμε δεν μάθαμε ποτέ γιατί μπροστά στη καρμανιόλα γελάγαμε αγκαζέ

Ναι ναι-είμαστε ποιήματα του νότου

Εκείνα τα παιδιά απ'το φωταγωγό του πρώτου

Εκτός του μέτρου και εκτός λογικής

Σπορ αστικής Αττικής , σποραδικής αντοχής το ραπ μας

Μητρώα που'χουνε μαυρίσει ανταμώνουνε δύση

Και προσπαθώ να παραμείνω άνθρωπος στη ζήση

Αλλάζαμε δουλειές λες και ήταν τα φαρδιά μας

Μ'αβεβαιότητα κυνηγάγαμε τ'ονειρά μας

Γίναν σκληρές οι εποχές και εμείς μαζί τους

Μιλλένιαλς καταθλιπτικοί ρουτίνας και του μίσους

Στοιβαγμένοι σε δώματα , σ'ηλεκτρικά υποστρώματα και ειδήσεις που τρομοκρατούν όλα τα κάτω στρώματα

Και εγώ σ'ενα τανγκό χαμένος-χρόνια καβαλιέρος

Και δεν κοπάζει ο χορός-χειμώνα μέχρι θέρος

Εδώ οι Θεοί μας βλέπουν και δεν συγχωρούν τα λάθη

Δεν δίνουν δεύτερη ευκαιρία σε στραβά και πάθη

Εδώ δεν έχει αναμάρτητους να ρίξουν πέτρες

Κάνουν κουμάντα διαπλεκόμενοι και μαριονέτες

Και δεν θα σώσουν τον πλανήτη ήρωες με μπέρτες

Μα οι μικροί με τα fullface που έχουν στα μπράτσα μουέρτες

Ναι ναι-τα παιδιά που παίξαν ρέστα

Διαμάντια που απο κάρβουνο σμιλεύτηκαν στη πρέσα

Πώς γονατίζουμε δεν μάθαμε ποτέ γιατί μπροστά στη καρμανιόλα γελάγαμε αγκαζέ

Ναι ναι-είμαστε ποιήματα του νότου

Εκείνα τα παιδιά απ'το φωταγωγό του πρώτου

Εκτός του μέτρου και εκτός λογικής

Σπορ αστικής Αττικής , σποραδικής αντοχής το ραπ μας