Leoforos Thiseos ft. Eversor Lyrics

Μεσ'στον κόσμο αυτό δεν χωράμε

Με κεφάλια σκυφτά περπατάμε

Διεκδικούμε μια θέση στον ήλιο

Μια κοπέλα πιστή και ένα φίλο

Όχι κι όμως δεν πήγαμε στράφι

Οι ανηφόρες μας χρυσάφι

Μαθήματα όλα τα παθήματα

Αργά σταθερά τα πατήματα

Σεργιανίζαμε μες στις φωτιές με τα πόδια γυμνά και μυαλά τεντωμένα

Κρατήσαμε πλεύση ευθεία όταν σπάσαν τα ιστία και όλα μοιάζανε ξένα

Σώμα με σώμα παλεύαμε

Σε κωλοδουλειές δεν αντέχαμε

Όλοι οι άνεμοι κόντρα μας δέρνανε

Πειραγμένα τα ζάρια τα φέρνανε

Στις μέρες της διάβρωσης αγωνιζόμαστε κατα κανόνα παράδοσης

Της πρώτης γραμμής οι αναλώσιμοι

Του ΟΑΣΑ βαγονιών οι ταυτόσημοι

Τα διηγήματα της γαλαρίας

Τρεχαντήρια της αστυνομίας

Τ'αποτελέσματα της βίας

Χαροκόπου και ευαγγελιστρίας

Τα μπλουζ του Παυλάρα , δύο χιμα τσιγάρα και ένα σαλόνι μαντάρα

Μαύρο cargo/μαύρο φούτερ τα ίδια φοράει ακόμη η φάρα μας

Γίναμε οι τύποι που τότε οι γονείς μας δεν γουστάρανε να βγαίνουμε

Γίναμε οι στίχοι που ακόμη πονάνε και απο τα χείλη δεν βγαίνουνε

Τα πιο μακρινά μας ταξίδια

Λεωφόρος Θησέως χαράματα

Μια ανάσα απ'το κενό

Τα πιο σπουδαία μας θαύματα

Ο δρόμος αυτός δεν τελειώνει

Εδώ μοναχοί θ'αρμενίζουμε

Εδώ δεν κλαίμε-δακρύζουμε

Και όσο αναπνέουμε ελπίζουμε

Τα πιο μακρινά μας ταξίδια

Λεωφόρος Θησέως χαράματα

Μια ανάσα απ'το κενό

Τα πιο σπουδαία μας θαύματα

Ο δρόμος αυτός δεν τελειώνει

Εδώ μοναχοί θ'αρμενίζουμε

Εδώ δεν κλαίμε-δακρύζουμε

Και όσο αναπνέουμε ελπίζουμε

Με το κόσμο αυτό τι να πούμε?

Τραγουδώ για τον άλλο που χτίζουμε

Σ'εκείνον τα κύματα αφρίζουνε

Τα δέντρα δεν καίγονται-ανθίζουνε

Δεν σκοτώνονται για ομάδες και ντρόγκια

Ούτε κάνει κουμάντα η μόδα

Δεν χαροκαίγονται οι μανάδες

Δεν έχει δούλους και αφεντάδες

Μια γειτονιά φυλακή και μια πόλη απροστάτευτη σ'όλα τα τέρατα

Στο μεγάλο τους τσίρκο εμείς τα εκθέματα-πειραματόζωα με θέματα

Εδώ είναι Αθήνα-μητρόπολη όλων και εμείς τα τέλεια θρέμματα

Έχουν βαρύνει τα στέμματα-παίζουνε φέρματα μ'αίματα

Και επιμείναμε

Και την ψάχναμε

Και τ'αστέρια τα φέραμε τούμπα

Πόσες εμπειρίες ζωής και ιστορίες χωράνε μέσα σε μια λούπα?

Τώρα πετάω ελεύθερος

Φτερουγητά μου αγέρωχα

Τώρα οι Δευτέρες μας έχουνε νόημα και οι Κυριακές έχουν έρωτα

Ακόμη πατάμε τα ραπ της απόγνωσης μέσα στα χρόνια της πόλωσης

Ακόμη τον ήχο μου ψάχνω να βρώ μες στις κραυγές του μετρο

Και ο κοντός που γνωρίζατε πέθανε

Και οι επαφές μετρημένες στο χέρι

Μην ακούς ιστορίες που λέγανε

Το τι απέγινε ούτε ο ίδιος δεν ξέρει

Τα πιο μακρινά μας ταξίδια

Λεωφόρος Θησέως χαράματα

(Λεωφόρος Θησέως χαράματα

Λεωφόρος Θησέως χαράματα

Λεωφόρος Θησέως χαράματα)

Ο δρόμος αυτός δεν τελειώνει

Εδώ μοναχοί θ'αρμενίζουμε

Εδώ δεν κλαίμε-δακρύζουμε

Και όσο αναπνέουμε ελπίζουμε

Τα πιο μακρινά μας ταξίδια

Λεωφόρος Θησέως χαράματα

Μια ανάσα απ'το κενό

Τα πιο σπουδαία μας θαύματα

Ο δρόμος αυτός δεν τελειώνει

Εδώ μοναχοί θ'αρμενίζουμε

Εδώ δεν κλαίμε-δακρύζουμε

Και όσο αναπνέουμε ελπίζουμε