Rozdział zamknięty

Teraz już wiem, że te słowa nic nie znaczyły

Koszmar wybudza o piątej, a śpię dopiero od godziny

Czuję tę suszę, moje myśli więdną jakby na gorącej pustyni

Jak róże w Twoim wazonie, co dawno już nie ujrzał wody

Łatwo Ci przyszło zapomnieć, niestety ja Ciebie nie wyrzucę z głowy

Nie mam chwili by odetchnąć, wciąż czuję się osaczany

Spróbuj zrozumieć, że głębokich uczuć nie powinno się marnotrawić

Mieliśmy zwiedzić Mediolan, pod koniec roku Warszawę

Chciałem Cię obok przez każdą sekundę i wszystkie plany były razem

Piszesz mi o głupi bilet, gdy ja trzymam ten w jedną stronę

Chciałem porozmawiać chociaż przez chwilę, Ty nie chciałaś nawet przez moment

Czym ja sobie zasłużyłem, by nie usłyszeć nawet słowa