Tehran Mibinamet Lyrics

هربار حرف میزنیم میگی تهران میبینمت

روزایی که نیستم دیگه تکرار نمیشن حیف (صبح بخیر)

دوستام میگن بس کن دیگه امسال میگیرنت

رفتم برا پرواز مهم نیستش چی میگن هی

جی

آره میدونم که اینجا شهر منه

گفتیم کوتاهه تیر تا شهریورش

خر تو خر نی هیچ جا سرتاسرش

مثه تهران، ردی مرد و زنش

ویو دم بام، داف کیوت فن ما

آره نیو بلنس پاشه، میگه کی اومده ها؟

لندن، نیویورک، برلین، پاریس

هیچ جا این انرژیِ اینجا نیست

آره میدونن بهترین جان از انتلک های کریمخان

تا پلنگا پشت سانتافه دنبال پارتی کنار سام کافه

آره شب برنامست نصف خونه هاش

عوض میشه زودتر از اسم کوچه هاش

روزی که با زمین یکی شدم

میخوام اینجا باشه آخرین اپیزودم چون

هربار حرف میزنیم میگی تهران میبینمت

روزایی که نیستم دیگه تکرار نمیشن حیف

دوستام میگن بس کن دیگه امسال میگیرنت

رفتم برا پرواز مهم نیستش چی میگن هی

آره تهران دیگه شهر منه

نمیذارم کسی بد راجع بهش حرف بزنه نه نه

میدونم توش یه ذره غمه

ولی باز چسبیدیم بش ما همه کنه

چون تهران، با همه خوبیا و بدیاش

تهران، با همه دودیا و ردیاش

ای جان، لا همه لوتی ها و مشتی هاش

پلکام همیشه بازن و بیدارن

کف شهرم من هر شیش ماه

از تجریش تا آزادی ورزشگاه

تهرون و پاییزش و بوی خاک و بارون

این حاله داغونم باشه میکنه مارو آروم از ته دل

موندم با همه مشکلاتش

حتی اگه خشک شه خاکش

نمیزنم من پشت پا بش، کس خارش

رفیق همه روزای سختم

نه من تنها نمیمونم توی پایتختم چون

هربار حرف میزنیم میگی تهران میبینمت

روزایی که نیستم دیگه تکرار نمیشن حیف

دوستام میگن بس کن دیگه امسال میگیرنت

رفتم برا پرواز مهم نیستش چی میگن هی

تی سیتی، تی سیتی، تی سیتی

برام مثلت هیچکی نی

تی سیتی، تی سیتی، تی سیتی

هیچ شبتو نمیشه کرد پیش بینی نه

دلم تنگ میشه معلومه منم

چون که مدیونتم همه چی از روح و تنم

شده میکشم این پتو رو سرم تا از کوه برسونم لواسون و فشم

میام پیشت، میام پیشت قول میدم بت میام پیشت

نمیذارم این فاصلمون زیادی شه

هنگ اُوریام، دیگه اوضاع وخیمه

این زخمامم نزدن این دوزا بخیه

برام کجا شبیته؟ هیچ جا نداره برام اون عطر و بوتو

ولی سنگ پودرو اسنیف با یه فله پولو

میکنم حس نکنم دیگه عطر توتو

دوستام میگن بس کن

رفتم برا پرواز

یه عمر خوندیم واسه این شهر موزیک مجانی

کلی عشق و حال و چندتام سوتی رفتاری

اخمو از صورت شهرت روزی که برداری

بدترین جا هم باشی خوب میشه هر جایی

حاضرم به همه جا ممنوع الورود شم

تا تو غربت دچار کمبود وجود شم

وقتی همه کردن فرار من موندم

یه جای کار وایسادم پاش هفت سال نخوندم

مردم عصبیش میخندن از دستم

عیدا عیدی میگیرن سیصد نفر ازم

اینجا نقطه ها وصله بهم، هندسه طوره

وقتی حال میدی گیر کنی هم یه تلفنه

من عاشق اینجا شدم، نداره چاره

سلامتی روزای سخت و شبای پاره

ما برا تهرانیم، تهرانم برای مائه

چون همیشه هواشو داشتم اونم هوامو داره

هربار حرف میزنیم میگی تهران میبینمت

روزایی که نیستم دیگه تکرار نمیشن حیف

دوستام میگن بس کن دیگه امسال میگیرنت

رفتم برا پرواز مهم نیستش چی میگن هی