Exw dagkwsei to milo Lyrics

Ξέρω από λάθη σαν να τα σπούδασα

Σαν να χω δαγκωσει το μήλο που σου δωσα

Έχω σουρωσει και λέω δεν σουρωσα

Κι εσύ πιστεύεις ότι είπα γιατι

Γιατί δεν μ αφήνεις να φέρομαι απαίσια σε αυτή την σχέση μας ε

Έχω χωρίσει τα λάθη σε τέλεια κι εύκολα κάνω τα ίδια που έκανα και

Εσύ θα νικήσεις γιατί είσαι πιο δυνατή

Και το αξίζεις να γίνεις καλύτερη

Και άσε με μένα να πέφτω κι η πιθανή

Απελευθέρωση μοιάζει αδύνατη

Έχω δεσμά που δεν σπανε καθόλου

Το μόνο που σπάει είναι το μυαλό μου

Το μόνο που θα χω να λέω δικό μου

Είναι τα κουπλέ μου και τον εθισμό μου

Εδώ δεν ξεπλενουν οι στίχοι το ποιόν μου

Σε χάνω και βρίσκω το φως μου

Μα βλέπω τον κόσμο και δεν τον γουστάρω

Πως θέλεις να επιβιώσω

Εσύ θα με ξέρεις καλύτερα από όλους

Καλύτερα απτον εαυτό μου

Καλύτερος είμαι να πλαθω κόσμους

Παρά να ταιριάζω σε τούτο τον κόσμο

Νταξει ποιόν λες να νοιαξει

Ξημερώνει κι αυτό θα περάσει

Εξημερώνει ότι μέσα μου χάλασε

Μα τώρα την έχω κουράσει

Τώρα κοίτα μονάχα μ απάθεια

Θεε μου κι αυτό το κατάφερα

Βλέπει τα μάτια μου σαν να ταν άσχημα

Και σχηματίζονται πάνω τους δάκρυα

Ξέρω από λάθη σαν να τα σπούδασα

Εχω δαγκωσει το μήλο που σου δωσα

Έχω σουρωσει και λέω δεν σουρωσα

Κι εσύ πιστεύεις ότι είπα γιατι

Ξέρω από λάθη σαν να τα σπούδασα

Εχω δαγκωσει το μήλο που σου δωσα

Έχω σουρωσει και λέω δεν σουρωσα

Κι εσύ πιστεύεις ότι είπα γιατι

Γιατί δεν μ αφήνεις να φέρω την θύελλα

Σ αυτό το σώμα που φόρεσα σήμερα

Σ αυτό το χώμα που πάτησες ήθελα

Να μεγαλώσω να χτίσω το σπίτι μας

Τώρα ερείπια γύρω μου χρήματα

Τα κάνα έξοδα τα βγάλα πίσω μα

Νιώθω κενός κι ο κύκλος αυτός

Με κάνει να σκεφτόμαι μόνο το ύστερα

Ζω το παρόν σαν να χει τερματίσει

Το ηλιοβασίλεμα λείπει απτην δύση

Ως το ξημέρωμα αυτή θα ξυπνήσει

Και εγώ θα χω λιποθυμήσει

Μονολογω και το ονόμασα ποίηση

Για να αποφύγω ότι με φοβίζει

Είμαι ο χειρότερος ψεύτης μα σίγουρα

Η αλήθεια δεν με γνωρίζει

Κι αυτό το ονόμασα νίκη

Θέλω να κάψω ότι μας ανήκει

Μπαίνω να ψάξω μέσα στο σπίτι

Που χεις κρυφτεί κι όλο μου λείπεις

Γιατί μιλάω βδομάδες βδομάδες βδομάδες βδομάδες και δεν μου μιλάς

Και εγώ κοιμάμαι μοναχός μου σε ένα κρεβάτι που χωραγε ακόμα πέντε και εμάς

Ακόμα δεν μαγαπας

Απορώ που περπατάς

Γιατί είμαι όλη μέρα στον δρόμο στον δρόμο στον δρόμο κι ακόμα δεν με συναντάς

Αυτό το κομμάτι που γράφω μάλλον δεν είναι γραμμένο για μας

Και δεν είναι γραφτό μας να ζούμε μαζί για αυτό με μισείς και δεν μου απαντάς

Ξέρω από λάθη σαν να τα σπούδασα

Εχω δαγκωσει το μήλο που σου δωσα

Έχω σουρωσει και λέω δεν σουρωσα

Κι εσύ πιστεύεις ότι είπα γιατι

Ξέρω από λάθη σαν να τα σπούδασα

Εχω δαγκωσει το μήλο που σου δωσα

Έχω σουρωσει και λέω δεν σουρωσα

Κι εσύ πιστεύεις ότι είπα χαζή

Ξέρω από λάθη σαν να τα σπούδασα

Εχω δαγκωσει το μήλο που σου δωσα

Έχω σουρωσει και λέω δεν σουρωσα

Κι εσύ πιστεύεις ότι είπα γιατι

Ξέρω από λάθη σαν να τα σπούδασα

Εχω δαγκωσει το μήλο που σου δωσα

Έχω σουρωσει και λέω δεν σουρωσα

Κι εσύ πιστεύεις ότι είπα χαζή